Το κάθε βήμα, η κάθε εξέταση, συζητείται συνεχώς με τον ασθενή και τους οικείους του, εκτίθενται οι πιθανότητες επιτυχίας και λαμβάνονται από κοινού αποφάσεις για το επόμενο βήμα.
Υπάρχουν ορισμένα επιληπτικά σύνδρομα που είναι κατ’ εξοχήν κατάλληλα για χειρουργική θεραπεία και τα ποσοστά επιτυχίας είναι πάρα πολύ υψηλά.
Να σημειωθεί ότι σε περίπτωση ανθεκτικής στα φάρμακα επιληψίας η πιθανότητα να σταματήσουν οι κρίσεις με τις συνεχείς δοκιμές φαρμάκων είναι 4%-5%, ενώ η χειρουργική αντιμετώπιση προσφέρει από 30 έως 90%.
Η πιθανότητα σοβαρής επιπλοκής από το χειρουργείο είναι μικρότερη του 0.5 στα 200, η θνητότητα είναι μηδέν, ενώ αν συνεχίζονται οι κρίσεις υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τραυματισμού, θανατηφόρου ατυχήματος και η πιθανότητα αιφνίδιου θανάτου είναι 27 φορές μεγαλύτερη απ’ ότι στους ασθενείς που δεν έχουν κρίσεις.
Για τους ασθενείς που δεν πληρούν τα κριτήρια για χειρουργικές επεμβάσεις εκτομής, για οποιοδήποτε λόγο υπάρχουν άλλοι τρόποι για να μειωθούν οι κρίσεις τους. Επεμβάσεις αποσύνδεσης, εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση, νευροδιέγρση μετά από ερέθισμα, διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου αποτελούν τεχνικές, θερμοπηξία, η τεχνική που ονομάζεται ablation, λιγότερο αποτελεσματικές μεν από την κλασσική επέμβαση εξαίρεσης της εγκεφαλικής περιοχής που γεννά τις επιληπτικές κρίσεις, μπορούν να εφαρμοσθούν μειώνοντας συχνά σε μεγάλο βαθμό την συχνότητα και την βαρύτητα των κρίσεων.